صحبت کردن در عموم ، یکی از مهم ترین بخش های مهارت های ارتباطی و فن بیان!
یک عبارت که امروزه بسیاری از ما به شکل سخنرانی، ارائه، کنفرانس، جلسات و… باهاش درگیر هستیم.
فنی که مزایای بسیار دارد و البته بسیاری از افراد هم از آن میترسند! که البته میشه به اون ترس غلبه کرد!
اما در دنیای صحبت کردن در جمع و ارائه دادن، یک باور وجود دارد که بسیاری از افراد میگن ما فقط 30 ثانیه فرصت داریم مخاطب خودمون رو جذب کنیم.
خب این حرف تا حدودی درسته. اما مخاطبین ما ماهی نیستند!
یعنی چی؟ یعنی قرار نیست که ما توی 30 ثانیه اول اون هارو گیر بندازیم و اگر اینطور نباشه فرار میکنند!
صحبت کردن در عموم و آغاز آن!
قطعا زمانی که به پشت تریبون میرید تا برای مردم حرف بزنید،
اون افراد به شما توجه می کنن. حتی نسبت به شما کنجکاو هم هستند!
مخاطبین شما قبل از اینکه شما حتی دهانتان را باز کنید، شما رو برانداز می کنند.
اگر اون ها حرف های شما رو دوست نداشته باشند، خب اونوقت شرایط متفاوت میشه.
پس نباید فقط به امید 30 ثانیه اول باشیم. بلکه باید کاری کنیم که رابطه بهتری با مخاطبین خودمون داشته باشیم.
تا مثل ماهی نباشن!
یادمون نره، که مخاطبین ما مهم ترین عنصر در هرگونه ارائه ای هستند.
پس مثل ماهی باهاشون رفتار نکنیم.
اما یعنی شروع صحبتمون مهم نیست؟
البته که مهمه! فقط همه چیز شروع صحبت نیست.
اتفاقا انقدر مهمه که بعدا با هم میبینیم که چطور صحبتتون رو آغاز کنید.
اما در این مطلب و مطلب بعد قراره ببینیم که چطور مخاطب خودمون رو مثل ماهی در نظر نگیریم!
اول از همه: مخاطب خودتون رو بشناسید!
یکی از مسائل مهم که متاسفانه خیلی از افراد که میخوان سخنرانی کنن، اون رو رعایت نمیکنن.
اینه که اصلا مخاطب خودشون رو نمیشناسن.
اما شناختن مخاطب به معنی اینه که بدونیم اونا کی هستن؟
بله این که از چیزهای مشخصه.
اما اینجا قراره یکم عمیق تر بشیم.
بهتره قبل از اینکه شروع به صحبت کنید، توی سالن یا بیرون سالن یا حتی توی محل استراحت یا هر جای دیگه ای با افرادی که قراره صحبت شما رو بشنون، صحبت کنید.
به جای اینکه صرفا یک جا بشینید و یا خودتون رو بگیرید و اصلا با کسی صحبت نکنید،
بهتره که با کسایی که قراره حرفاتون رو بشنون، صحبت کنید!
تا جایی که میتونید در کتارشون بشینید.
تا جایی که میتونید قبل از مراسم و زمان سخنرانی یا ارائه‌تون باهاشون صحبت کنید.
به این فکر کنید که اونا کی هستن؛
خودتون رو جای اونا بذارید.
و بعد به سراغ تریبون برید!
نکته دوم: یک تصویر برای خودتون انتخاب کنید
یکی از چیزهایی که نیاز دارید حتما بهش فکر کنید.
اینه که ببینید دوست دارید چه تصویری از خودتون توی ذهن مخاطب ایجاد کنید.
میخواید مخاطبین شما چه احساسی داشته باشن؟
میخواید به عنوان یک فرد متواضع به نظر برسید؟
میخواید یک فرد با تجربه باشید؟
یا میخواید مخاطبینتون شما رو به عنوان کسی ببینند که کلی ماجراجویی داشته؟
یا شاید هم میخواید اون ها احساساتی بشن؟
مهم اینه که بدونید دقیقا میخواید چه تصویری از خودتون توی ذهن مخاطب ایجاد کنید، و بر همون مبنا تا آخر صحبتتون پیش برید.
نکته سوم! با تمام وجود حضور داشته باشید
زمانی که پشت تریبون رفتید، سریعا شروع به صحبت نکنید.
چند لحظه صبر کنید تا کاملا شرایط رو تحت کنترل بگیرید.
چند بار نفس بکشید و چند ثانیه هم سکوت داشته باشید (5 ثانیه کافیه.)
به همه نشان بدید که حضور دارید.
سپس با لبخند و یا نگاه به افراد، حسی رو القا کنید.
تا زمانی که حداقل با یک نفر رابطه چشمی نداشتید، صحبتتون رو آغاز نکنید.
سپس زمانی که با یک نفر ارتباط چشمی ایجاد کردید، صحبتتون رو آغاز کنید.
طوری که انگار مستقیما در حال صحبت با اون فرد هستید.
نکاتی که تا اینجا مطرح شد چطور بود؟
برای نکات دیگه توی مطلب بعد همراه من باشید
برگرفته از: